Ik schrik er soms van, hoe mensen kunnen schrikken en wat een effect het geeft op het lijf. Iemand schrikt van een onverwacht telefoontje wat alles op scherp zet (deadlines, uitslagen uit het ziekenhuis, je blijkt in een oplichting terecht te komen, maar ook een situatie in je familie: je wordt bv. aangesproken op gedrag, op iets wat je kort of lang geleden gezegd zou hebben of noem het maar op), op het werk of thuis hoor je een onaangename opmerking. Er is simpelweg een 'teveel aan... ' en vul zelf maar in. En ga zo maar door. Je hebt zelf ongetwijfeld allerlei voorbeelden waar je zelf van schrikt of waar een ander van schrikt. Om nog niet te spreken van de maatschappij, in hoe we met elkaar omgaan. Er is naast de onrust in de huidige maatschappij, de energiecrisis, een woningbouwcrisis, stikstofcrisis, ook een polarisatie in de maatschappij waar je 'u' tegen zegt.
Het hebben van een eigen mening over iets wat je bezig houdt wordt bv. in de media de grond in gestampt, omdat het net iets anders is dan er wordt verwacht. Het is bijna gevaarlijk om er zelf iets van te vinden. En dat maakt dat we ons inhouden of schrikken.
Wat de meesten zich niet realiseren is wat een effect dat geeft op het lijf. Het lijf reageert continue (en vaak woordeloos) op schrik, op stress, op spanning, op een 'teveel' van iets. Daar staan we niet vaak bij stil. Terwijl het lijf, de ontspanning in welke vorm dan ook, juist ook de 'way out' is, de oplossing naar lekker leven, naar een ontspannen leven, naar leven met jezelf en ALS jezelf.
Simpel gezegd: als je schrikt, verkramp je. Er komt een fysiologische reactie, een automatisme waar je niet veel aan kunt doen. Je zenuwstelsel staat op de stand 'onveilig'. Mogelijk kun je even niet meer helder denken, sta je vast (je kent het wel: de fuck, freeze, enz.). Je trekt je terug in jezelf en slaat vast. Voor het lijf weer kan ontspannen is een signaal nodig aan het zenuwstelsel wat aangeeft: "het is oké!". En dan volgt het lijf met ontspanning, als het die kans krijgt. Vaak is echter eerst nog een andere situatie, een reactie, een iets wat maakt dat we niet aan ontspanning denken. En dan stapelt spanning zich op in het lijf. En wat gebeurt er? Slapeloze nachten, overleving, slechte zelfzorg, opgeefpatronen, nog harder je best doen, vergroot wantrouwen en het allemaal zelf willen blijven doen. En zo blijf je in die cirkel draaien. Met alle gevolgen van dien.
En hoe doe je dat anders? Wat in elk geval helpt bij schrik is om met nieuwsgierigheid naar de situatie te kijken: 'Hé, wat gebeurt er nu?'. En van daaruit weer in beweging te komen. Je lijf heeft er tijd voor nodig, om dit voor elkaar te krijgen. Niet alle mensen zijn ook even snel geschrokken. of hebben dezelfde reactie. Soms is er al schrik bij de geboorte. Dat ontstaat door allerlei situaties: te koud in de ruimte na de geboorte, te snel geboren, een keizersnede, een stuitligging of iets anders, als de navelstreng om het kindje heen. Als dat of iets anders je overkomen is, kon jouw kleine lijfje niet anders dan zich terugtrekken om je te beschermen. Dat blijf je je hele leven doen, je staart uit het raam, bent er even niet, komt laat op afspraken omdat je de weg niet kon vinden, bent spullen kwijt. Dit blijf je doen tot je ontdekt hoe je het anders kan aanpakken. En hoe doe je dat? Door eerder naar nieuwsgierigheid, warmte en ontspanning te gaan, zodat het lijf zich kan herstellen van alle prikkels van de dag.
Als je schrik, angst of overprikkeling in jezelf herkent is het van belang om eerder rust op te zoeken. Maak tussendoor een wandeling in de natuur, houd jezelf warm, zorg dat je niet te koud wordt (neem een vestje mee als je niet weet hoe warm het wordt), neem aan het einde van de dag een bad, trek dikke sokken aan.
Het bovenstaande is herkenbaar als een van de zeven karakterpatronen waar ik mee werk (en die we allemaal in ons hebben in een aparte mix wat ons verschillend maakt van een ander). In dit bovenstaande geval de Analyticus: over het algemeen hele nieuwsgierige, leergierige mensen, die daarbij snel overprikkeld raken door de dingen van alledag. Die zich niet altijd welkom voelen, die de weg soms kwijt zijn (letterlijk of figuurlijk), die zich niet altijd kunnen herinneren waar ze spullen laten (sleutels, telefoons, dat soort dingen). Die niet altijd in contact kunnen zijn met iemand.
Patronen van jezelf of anderen herkennen is helend, omdat je eerder kunt doen wat jij (of een ander nodig heeft) om zich fijn te blijven voelen, om te staande te houden in de drukte van alledag.
Wil je er meer over weten, schrijf je dan in voor mijn nieuwsbrief, dan ontvang je gratis het mini e-book: "The Blooming You". Daarin vind je een introductie van de 7 karakterpatroen, die maken dat we zijn wie we zijn, doen wat we doen, denken wat we denken en verliezen of verschillende vlakken. De Analyticus verliest contact. de Loyalist vrijheid, de Redder zichzelf, de Regelaar contact tussen hart en lichaam, de Leider ... nou ja, zo kan ik nog een hele blog vullen. Dat komt een keer... Bestel het e-book en je ontdekt wat karakterstijlen heel in het kort zijn en wat een impact ze hebben op jouw leven.
Bestel het mini e-book via: https://www.beleefjekarakter.nl/ebook.
Hartelijke groet,
Birgita Endert
Beleef Je Karakter